ŞTEFAN AUGUSTIN DOINAŞ: ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Ὁ Ştefan Augustin Doinas καὶ ἡ σύζυγός του Irinel Liciu.

Ştefan Augustin Doinaş

ΝΕΚΡΗ ΦΥΣΗ

Ἀ­πό­δο­ση ἀπὸ τὴν ρουμανική: Δη­μή­τρης Κα­νελ­λό­που­λος.

Τοῦ πίνακα τὰ φροῦτα, ἕνα ἀντίο.

(Στὸ ρυτιδωμένο τραπέζι τῶν παιδιῶν

στὸν ἄνεμο σείεται τὸ  ἀρωματισμένο μιπατὶκ μαντηλάκι.)

Γαλάζιο, πράσινο, ἀνοιχτογάλαζο, ὅλα θὰ καοῦν

οἱ προσδιορισμένες πόλεις, ἂς τὸ διατρανώσουν.

Πολλοὶ ἔρωτες θὰ ὑποκινήσουν: μιὰ φόρμα

ἀνώριμη, κάτω ἀπ' τὰ φκιασίδια τους, σᾶς πηγαίνει στὸν

πειρασμό, καὶ μύωπες ναυτικοὶ ἀπ' τ' ἁλάτι

καὶ λόρδοι οὐδέτεροι, καὶ καθηγητὲς κομματιασμένοι

καὶ παιδιὰ ποὺ θέλουν νὰ πιστεύουν ὅτι εἶναι δίσκοι.

(Στὸ τραπέζι, σὲ παλιὲς προθεσμίες θὰ πλεύσετε,

ἐκ νέου γλυκὰ μαντηλάκια μπατὶκ ὦ μιμητικὰ

καθὼς στὶς ἑφτὰ ἡ ὤρα πάντα, ὡς δεῖπνος μερικῶν πτηνῶν...)

Αὐτές, στὴ χώρα ποὺ μεγαλώνουν οἱ μαγνῆτες

δὲν μποροῦν τὴν παρθενιά τους νὰ καταναλώσουν.

ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΙΚΕΣΙΑ

Ἕνας καὶ μοναδικὸς

σφυγμὸς

ἀνάμεσα στὸ Ἄλφα καὶ στὸ Ὠμέγα

τὸ τραγούδι κατοικεῖ στὸν οὐρανίσκο τοῦ στόματος

Ἐκεῖ -

φτερουγίζοντας στὴ θέση τῶν πτηνῶν

ἡ λέξη πτηνό, τεκνοποιεῖ στὸν ἀγέρα.

Ἐκεῖ -

πάσχοντας στὴν θέση τῆς καρδιᾶς

ἡ λέξη καρδιά, δὲν κουράζεται.

Ἐκεῖ -

πονώντας στὴ θέση τῆς ἀγάπης

ἡ λέξη ἀγάπη διασκορπίζεται στοὺς κάστορες.

Ἀπὸ τὴν ἐξορία

ὁ Ἰωάννης ὁ Ἄλαλος

—Ὁ πρίγκιπας μὲ τὸ σπαθὶ στὴ θήκη—

μᾶς ἔστειλε τὸ μήνυμα.

Νὰ τοποθετήσουμε κρίκους ἢ τὰ δεμάτια

ἀνάμεσά μαςτικός

καὶ τὸ κοφτερὸ τῶν πραγμάτων

Νὰ θεμελιώσουμε

στὸ λευκὸ

τὴν Αὐτοκρατορία τῶν Λέξεων.

 Ὁ Ştefan Augustin Doinaşψευδώνυμο τοῦ Ştefan Popa, γεν­νή­θη­κε στὶς 26 Ἀ­πρι­λί­ου του 1922, στὸ Cherechiu, τοῦ νο­μοῦ Arad – καὶ ἔ­φυ­γε ἀ­πὸ τὴ ζω­ὴ στὸ Βου­κου­ρέ­στι στὶ­ς  25 Μα­ΐ­ου του 2002. Ποι­η­τής, δο­κι­μι­ο­γρά­φος καὶ με­τα­φρα­στής, πο­λι­τι­κὸς κρα­τού­με­νος ἐ­πὶ κομ­μου­νι­σμοῦ, κα­τό­πιν ἀ­κα­δη­μα­ϊ­κὸς καὶ γε­ρου­σια­στὴς με­τα­ξὺ τῶν ἐ­τῶν 1992-1996.