ΓΙΩΡΓΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΓΕΝΕΙΟΦΟΡΟΥ ΕΠΙΣΤΗΘΙΟΥ ΦΙΛΟΥ...

 

Γιώργης Παυλόπουλος

Κοιτάζοντας τὴ φωτογραφία

Γενειοφόρου ἐπιστήθιου φίλου

 

Ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ ’60 παίρναμε τὸ παγωτό μας σὲ ἕνα ζαχαροπλαστεῖο τοῦ Παλαιοῦ Φαλήρου μὲ τὸν σεβαστό μου ποιητὴ Γ.Σ. Κάποια στιγμή μοῦ εἶπε: «Παρατηρεῖς ὅτι κυκλοφοροῦν γύρω μας πολλοὶ μεταμφιεσμένοι;» Κατάλαβα τὸν ὑπαινιγμό.

—Τὰ γένεια στὴν ἐποχή μας ἔγιναν πάλι μόδα, τοῦ ἀπάντησα.

Πράγματι στὰ διπλανὰ τραπέζια, στὸ δρόμο, μέσα στὰ αὐτοκίνητα, πάνω στὶς μοτοσικλέτες, γύρισα καὶ εἶδα πολλοὺς μεταμφιεσμένους, μὲ τὴν ἔννοια ὅτι ὅλοι αὐτοὶ «φοροῦσαν»γένεια. Γιὰ τὴν ἀκρίβεια ἄλλοι εἶχαν κανονικὰ γένεια μὲ μουστάκι καὶ φαβορίτες. Ἄλλοι μόνο γένεια χωρὶς μουστάκι καὶ φαβορίτες. Ἄλλοι μόνο μουστάκι καὶ φαβορίτες χωρὶς γένεια. Ἄλλοι μόνο μία φουντίτσα τρίχες στὸ πηγούνι. Ἄλλοι σφηνωτὸ μούσι. Ἄλλοι τραγίσιο γενάκι κ.λ.π.

            Μερικοὶ θύμιζαν θεατρικὰ πρόσωπα, μᾶλλον προσωπεῖα συγκεκριμένων ρόλων. Ἀλλὰ καὶ πρόσωπα συγγραφέων καὶ πολιτικῶν τοῦ περασμένου αἰώνα. Ἔχω τὴ γνώμη ὅτι τὸ νὰ ἐκτρέφεις γένεια, γενειάδα, μούσι, μπαρμπέζες, μουστάκι τσιγκέλι, μουστάκι ποντικοουρά, μουστάκι θυσανωτὸ κλπ, ἀγγίζει τὸ γελοῖο.

            Ἐν τούτοις ἕνα πρόσωπο ποὺ τὸ συνήθισες μὲ τὰ γένεια του, ποὺ δὲν τὸ ἀμφισβητεῖς, εἶναι γιὰ σένα ὁ οἰκεῖος σου ΑΥΤΟΣ.

           Αἰφνιδίως ὅμως κοιτάζοντας τὴ φωτογραφία γενειοφόρου ἐπιστήθιου φίλου μου, δημοσιευμένη σὲ ἐφημερίδα τῶν Ἀθηνῶν, παρατηρώντας προσεκτικὰ τὰ χαρακτηριστικά του, ἀναρωτήθηκα τελικά: ποιὸς εἶναι ΑΥΤΟΣ;

            Αἰτία τὰ γένεια του.

1) Γένεια ἀκόλαστου παπᾶ μὲ μάτια μισόκλειστα, ἀτενίζοντας τὰ λαχταριστὰ πόδια καλλίγραμμης παξιμάδας, ποθώντας νὰ τὰ χαϊδέψει μὲ τὰ γένεια του κάτω ἀπὸ τὴ μίνι φούστα της.

2) Γένεια Ἀλῆ Πασᾶ καὶ χαμόγελο σατανικό, καὶ βλέμμα ἑνὸς τύραννου, ποὺ διαλογίζεται στὸν ὀντά του τὸν πνιγμὸ τῆς Κυρὰ Φροσύνης.

3) Γένεια ἀγαθοῦ ἐπισκόπου ποὺ μαρτύρησε κατὰ τὸν ὑπὲρ ἀνεξαρτησίας ἀγώνα τῆς Ἑλλάδας.

4) Γένεια ὁβραίου, συλλέκτη δυστυχισμένων παιδιῶν, ποὺ τὰ ἐκπαιδεύει στὴ ζητιανιὰ πρὸς ἴδιον ὄφελος, θυμίζοντας τὸν Ἄλεκ Γκίννες στὴν ταινία τοῦ Ντέηβιντ Λήν: “Ὄλιβερ Τουίστ” (1944).

5) Γένεια ἡλικιωμένου ἀντάρτη-καπετάνιου στὰ χρόνια τῆς Ἐθνικῆς Ἀντίστασης.

6) Γένεια μοναχοῦ τοῦ Ἁγίου Ὄρους ποὺ πουλάει κεριὰ τὸ βράδυ τῆς Ἀναστάσεως ἔξω ἀπὸ τοὺς ναούς. Ἐπίσης πουλάει μοσχολίβανο, κομποσκοίνια, φυλαχτά, εἰκόνες ἁγίων κ.λ.π.

7) Γένεια ἀδίστακτου μαστρωποῦ, λίαν ἐπικίνδυνου, ποὺ ὡστόσο παίρνεις ἀντίδωρο ἀπὸ τὸ χέρι του.

8) Γένεια κατάσκοπου τοῦ Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου (Καχτίτσης), μεταμφιεσμένου σὲ ἔμπορο ἀρωματικῶν φυτῶν καὶ βοτάνων γιὰ τὴ θεραπεία ἰδίως τοῦ πεπτικοῦ συστήματος.

9) Γένεια γέροντος ὑποκριτῆ, δῆθεν ἑρμηνευτῆ τῆς Ἁγίας Γραφῆς,      ὀνειροκρίτη, γνώστη ἐρωτικῶν φίλτρων καὶ εἰς πάσαν εὐκαιρίαν δεινοῦ πουτανιάρη.

10) Γένεια ὀξυβλέπτη συγγραφέα ἀριστοτεχνικῶν διηγημάτων, νοσταλγοῦ τῆς παλιᾶς ἐπαρχίας, πρώην στρατιωτικοῦ, ὅπως λ.χ. ὁ Ντοστογιέφσκι κι ὁ Καρκαβίτσας.

11) Γένεια ταπεινοῦ λάτρη τῶν κυκλάμινων, τῶν ὑάκινθων καὶ χρυσανθέμων, συλλέκτη ἐρωτικῶν ἐπιστολῶν κορασίδων τοῦ 1930.

Ὅλες αὐτὲς οἱ φυσιογνωμικὲς ἐκδοχὲς μὲ μπερδεύουν κοιτάζοντας τὴ φωτογραφία τοῦ γενειοφόρου φίλου μου Ἠ.Χ.Π.

 

Ἀναδημοσίευση ἀπὸ τὸ περιοδικὸ Ὀροπέδιο, τεῦχος 3ο, Ἀθήνα, Ἄνοιξη 2007